“Córka” to psychologiczna powieść włoskiej autorki Eleny Ferrante, kolejna opublikowana w Polsce, po doskonale przyjętej przez czytelników trylogii “Genialna przyjaciółka”. Książka opowiada o relacjach córki i matki, nie tylko z perspektywy głównej bohaterki, ale również - kilku pokoleń rodziny i nie tylko. Główna bohaterka - Leda jest czterdziestoośmioletnią nauczycielką literatury angielskiej. Pomimo swojego już dojrzałego wieku zdaje się być mentalnie dalej nastolatką. Rozterki targające bohaterką, poczucie niezrozumienia, nagłe niekontrolowane wybuchy emocji, to chyba najlepszy sposób opisania Ledy. Książka przedstawia studium życia wewnętrznego bohaterki, jej przemyślenia, przeżycia i przekonania, wszystko to pokazanew postaci monologu wewnętrznego.
Córki rozwiedzionej Ledy, już jako osoby dorosłe, postanowiły wyjechać do Kanady, aby zamieszkać z ojcem. Staje się to właściwie momentem przełomowym dla bohaterki. Leda nie tyle nie czuje się przygnębiona, ale wręcz wolna, czuje ulgę, zdaje sobie sprawę, jakim wielkim obowiązkiem były i jak bardzo była zniewolona rolą matki. Powoli budzi się z powrotem do życia, zaczyna dostrzegać drobne przyjemności i czerpać z nich radość. Pierwszym krokiem staje się wyjazd nad morze. To tam poznaje pewną włoską rodzinę, co staje się początkiem zmiany jej poglądów na życie. Powracają do niej wspomnienia z dzieciństwa swojego i swoich córek. Wydawać by się mogło, że Leda miała bardzo trudno, gdy była dzieckiem. Z jej wspomnień możemy wywnioskować, że żyła w ciągłym strachu i nie czuła miłości, jaka powinna być w rodzinie. Jednak jej matczyne wspomnienia ujawniają, że tak naprawdę przelała swoją traumę z dzieciństwa na córki i zrobiła dokładnie to, czego obawiała się ze strony własnej matki. Leda wydawała się nie wystarczająco dojrzała i silna, aby wytrzymać w nieudanym małżeństwie, które rozpadło się, gdy jej córki miały po kilka lat. Ciągłe wybuchy i zmiany nastrojów, emocjonalna huśtawka były dla niej codziennością. Była żądną przygód buntowniczką, szybko nudzącą się codziennością. Teraz, mimo swego wieku, mentalnie nadal pozostaje niedojrzała i nie potrafi sobie poradzić w życiu.
Książka idealnie pokazuje wewnętrzną drogę, którą kroczyła bohaterka, jej, z jednej strony, lekkomyślne, z drugiej, bardzo przemyślane decyzje. Wraz z czasem upływającym w powieści Leda zdaje się zagłębiać w swoje wnętrze i we wspomnienia. Utwór ukazuje powolną przemianę dokonującą się w kobiecie i jej dojrzewanie wewnętrzne, stawianie pierwszych kroków w tym kierunku, aby zmierzyć się z własnymi słabościami i popełnionymi błędami w życiu.
Warto przeczytać!
Maja Korzeniowska 2 preDP