Hedy Lamarr (Hedwig Eva Maria Kiesler) urodziła się w Wiedniu 9 listopada 1914 roku. Pochodziła z zamożnej, zasymilowanej rodziny żydowskiej. Jej ojciec był bankierem, a matka pianistką. Ojciec przekazał jej zamiłowanie do technologii, a matka do sztuki. W 1930 roku wystąpiła w swoim pierwszym filmie Money on the Street. Dużym zainteresowaniem cieszył się także film Ecstasy z 1933 roku, w którym Hedy wystąpiła nago. Został on zakazany w Niemczech w 1936 roku.
W tym samym roku, w którym odbyła się premiera Ecstasy, Hedy poślubiła austriackiego biznesmena Fritza Mandela. Ponieważ jednak był on nieustannie zazdrosny o swoją żonę, a Hedy miała dość jego faszystowskich poglądów, rozwiodła się z nim cztery lata później i uciekła do Londynu. Tam podpisała kontrakt z producentem filmowym Louisem Mayerem, współzałożycielem wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer (MGM). Od tego momentu używała pseudonimu na pamiątkę Barbary La-Marr.
W tamtym czasie przyjaciel Heddy, George Antheil, zapragnął stworzyć wyjątkowy utwór muzyczny, kreując niezwykle złożoną kompozycję do filmu Ballet Mécanique. Zaplanował wykonanie kompozycji na żywo, przy użyciu tuzina fortepianów, kilku ksylofonów, bębnów basowych i innych instrumentów, a także dźwięków syreny i śmigła. Wszystkie te zestawienia miały "zagrać" melodię podczas projekcji filmu, ale stanowiły ogromne wyzwanie, któremu kompozytor nie był w stanie sprostać.
Gdy Hedy dowiedziała się o problemie przyjaciela, postanowiła mu pomóc. Ich wspólna praca przyczyniła się do opracowania, a następnie opatentowania metody FHSS (Frequency-Hopping Spread Spectrum) dla systemów szerokopasmowych, która składa się z pojedynczych krótkich impulsów, rozpoczynających się w określonym momencie, w których przesyłany jest sygnał, a tym samym informacja. Następnie wyzwalana jest zmiana częstotliwości.
Metoda ta mogłaby zostać wykorzystana do kontrolowania toru torped. Jednak armia amerykańska nie chciała korzystać z tej techniki z dwóch głównych powodów.
Pierwszym z nich było austriackie pochodzenia twórców koncepcji i wcześniejsze kontakty osobiste Heddy, chodziło tu głównie o jej pierwszego męża, Fritza Mandela, który współpracował z faszystami i nazistami. Pomimo deklarowanej przez Heddę niechęci do tej ideologii, rząd USA był wobec niej podejrzliwy.
Drugim problemem były trudności techniczne związane z działaniem wynalazku.
Warto wiedzieć, że oryginalny pomysł Hedy Lamarr i George'a Antheila jest obecnie podstawą między innymi routerów Wi-Fi.
Geniusz Hedy Lamarr pozostawał jednak niezauważony przez niemal pół wieku. Dopiero w 1997 roku Austriacy zostali uhonorowani nagrodą American Inventors Award za wkład w rozwój elektroniki.
Oprócz FHSS, Hedy Lamarr wynalazła również tabletkę musującą o smaku przypominającym Coca-Colę.
Hedy Lamarr jest wprawdzie najbardziej znana ze swojej niezwykłej urody, ale nie zapominajmy, że była także genialnym wynalazcą
Comments