Siedem nowych cudów świata – co warto o nich wiedzieć?
- Varvara Kulyanda
- 15 cze
- 5 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 16 cze
Varvara Kulyanda
Wielkie budowle od zawsze budziły zachwyt i ciekawość ludzi. Dawniej mówiło się o siedmiu cudach starożytnego świata, ale do naszych czasów przetrwała tylko jedna z nich – Wielka Piramida w Gizie. Dlatego w 2007 roku przeprowadzono ogólnoświatowe głosowanie, by stworzyć nową listę cudów – takich, które można odwiedzić i zobaczyć na własne oczy. Głosowało ponad 100 milionów osób z różnych krajów. Całą akcję zorganizowała fundacja New7Wonders. Dzięki temu powstała lista siedmiu nowych cudów świata – miejsc wyjątkowych, pełnych historii, piękna i tajemnic.
1. Wielki Mur Chiński (Chiny)
Wielki Mur Chiński to jedna z największych budowli stworzonych przez człowieka. Ma ponad 21 tysięcy kilometrów długości, a jego budowa rozpoczęła się ponad dwa tysiące lat temu, za czasów dynastii Qin. Później mur był rozbudowywany przez kolejne dynastie, zwłaszcza przez dynastię Ming. Mur miał chronić Chiny przed najazdami ludów z północy, głównie Mongołów. Budowany był etapami i z różnych materiałów - używano kamieni, cegieł, drewna, a nawet ubitej ziemi. W niektórych miejscach ma kilka metrów wysokości, w innych biegnie przez wysokie góry, doliny i pustynie. Najbardziej znane fragmenty można zobaczyć niedaleko Pekinu – są tam schody, wieże strażnicze i punkty widokowe. Spacerując po murze, można poczuć, jak ogromna to była praca i jak wielką wagę przywiązywano do obrony kraju. Wielki Mur Chiński pozostaje niezwykłym symbolem wytrwałości, inżynierii i historii Chin.
2. Petra (Jordania)
Petra to dawne miasto wykute w czerwonych skałach, ukryte na pustyni w południowej Jordanii. Powstało około 300 roku p.n.e. i było stolicą Nabatejczyków – starożytnego ludu, który świetnie znał się na handlu i architekturze. Miasto znajdowało się na szlaku handlowym między Egiptem, Arabią i Syrią, co zapewniło mu wielkie bogactwo. Do Petry wchodzi się przez wąski kanion o nazwie Siq, który ma około kilometra długości i otoczony jest wysokimi, skalnymi ścianami. Na jego końcu nagle wyłania się najpiękniejszy widok – Skarbiec (Al-Khazneh) – fasada świątyni wykuta bezpośrednio w skale, z kolumnami, rzeźbami i zdobieniami. W Petrze można też zobaczyć inne budowle – grobowce, świątynie, teatr czy systemy wodne, które pozwalały mieszkańcom przetrwać na pustyni. Całe miasto robi ogromne wrażenie, bo większość jego budowli została wyrzeźbiona w skale, a nie zbudowana z osobnych elementów. Petra przez wieki była zapomniana i ukryta przed światem, aż w 1812 roku odkrył ją szwajcarski podróżnik Johann Burckhardt. Dziś Petra jest jednym z największych skarbów Jordanii i symbolem tego kraju.
3. Koloseum (Włochy)
Koloseum to ogromny amfiteatr w centrum Rzymu zbudowany przez cesarza Wespazjana w I wieku naszej ery. Mógł pomieścić około 50 tysięcy widzów, a niektóre źródła mówią nawet o 70 tysiącach. Koloseum było miejscem masowej rozrywki dla mieszkańców Rzymu. Na arenie odbywały się walki gladiatorów, polowania na dzikie zwierzęta przywożone z różnych zakątków Imperium, inscenizacje bitew, a czasem nawet bitwy morskie – w tym celu specjalny system kanałów doprowadzał wodę do wnętrza areny, tworząc tymczasowe jezioro. Koloseum zbudowano z kamienia, cegły i betonu, a jego konstrukcja była bardzo nowoczesna jak na tamte czasy. Miało cztery poziomy z rzędami siedzeń – im wyżej, tym miejsca były mniej prestiżowe. Pod areną znajdował się system podziemi złożony z korytarzy, komór, wind i zapadni, którymi przemieszczano ludzi i zwierzęta – wszystko to sprawiało, że widowiska były dobrze zaplanowane i bardzo efektowne. Choć z czasem Koloseum zaczęło niszczeć – głównie przez trzęsienia ziemi i to, że przez wieki ludzie wykorzystywali jego kamienie do budowy innych budowli – do dziś zachowało się w zaskakująco dobrym stanie.
4. Pomnik Chrystusa Odkupiciela (Brazylia)
Na szczycie góry Corcovado w Rio de Janeiro, na wysokości ponad 700 metrów nad poziomem morza, wznosi się jedna z najsłynniejszych rzeźb na świecie – figura Chrystusa Odkupiciela z rozłożonymi ramionami. Sama statua ma 30 metrów wysokości, a rozpiętość ramion wynosi aż 28 metrów. Dodatkowo stoi na ośmiometrowym cokole, w którym znajduje się mała kaplica, mogąca pomieścić kilkadziesiąt osób. Cała budowla wznosi się więc na wysokość 38 metrów i dominuje nad panoramą miasta. Pomnik zbudowano w latach 1926 – 1931 i od tamtej pory stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Brazylii. Pomysł wzniesienia pomnika pojawił się już w XIX wieku, ale dopiero w latach 20. XX wieku udało się zrealizować ten projekt. Statua została wykonana z betonu i pokryta mozaiką z małych płytek steatytowych – bardzo trwałego kamienia. Z góry rozciąga się niesamowity widok - można zobaczyć całe Rio, Zatokę Guanabara, wzgórze Pão de Açúcar, stadion Maracanã i słynne plaże Copacabana i Ipanema. Chrystus z Rio to nie tylko symbol religijny, ale też znak pokoju, nadziei i otwartości. Co roku odwiedzają go miliony ludzi z całego świata.
5. Machu Picchu (Peru)
Machu Picchu to tajemnicze miasto Inków, położone wysoko w peruwiańskich Andach, na wysokości około 2400 metrów nad poziomem morza. Ukryte między stromymi górami i często spowite mgłą, wygląda jak miejsce z innego świata. Do dziś nie wiadomo dokładnie, jaką funkcję pełniło Machu Picchu. Niektórzy uważają, że był to królewski pałac lub letnia rezydencja, inni – że ośrodek religijny albo miejsce odosobnienia dla elit. Dokładna funkcja do dziś nie jest pewna, bo Inkowie nie mieli własnego pisma, a Hiszpanie nigdy nie odkryli tego miejsca. Miasto składa się z około 200 kamiennych budowli – domów, świątyń, placów i tarasów rolniczych, które chroniły zbocza przed osunięciem i pozwalały uprawiać rośliny wysoko w górach. Co niezwykłe – cała konstrukcja została wzniesiona bez użycia zaprawy. Inkowie stosowali technikę, w której każdy kamień był idealnie dopasowany do pozostałych. Machu Picchu zostało „odkryte” przez Amerykanina Hirama Binghama w 1911 roku i od tamtej pory przyciąga podróżników z całego świata.
6. Chichén Itzá (Meksyk)
Chichén Itzá to dawne miasto Majów, położone na półwyspie Jukatan w Meksyku. Powstało około 600 roku n.e. i przez wiele stuleci było jednym z najważniejszych ośrodków religijnych, politycznych i handlowych w całym regionie. Miasto tętniło życiem i przyciągało ludzi z odległych zakątków Mezoameryki. Jego mieszkańcy byli niezwykle zaawansowani – znali kalendarz, matematykę, architekturę i astronomię. Najbardziej znaną budowlą w Chichén Itzá jest El Castillo, znana także jako Świątynia Kukulkana – boga o wyglądzie pierzastego węża. Ta imponująca piramida schodkowa ma 24 metry wysokości i łącznie 365 stopni – po jednym na każdy dzień roku. To pokazuje, jak precyzyjnie Majowie potrafili obserwować ruchy słońca i planować swoje życie zgodnie rytmem natury. Najbardziej niezwykłe zjawisko można zobaczyć podczas równonocy, czyli dwa razy w roku – w marcu i we wrześniu. Wtedy promienie słońca układają się tak, że na północnych schodach piramidy powstaje cień przypominający wijącego się węża, który „schodzi” po schodach w kierunku głowy węża wyrzeźbionej u podstawy. To jedno z najbardziej znanych widowisk astronomiczno-architektonicznych świata. Oprócz piramidy można tam zobaczyć Świątynię Wojowników, ogromne boisko do gry w piłkę i Świętą Studnię, do której składano ofiary. To miejsce pełne historii i symboli, które do dziś badają naukowcy.
7. Tadż Mahal (Indie)
Tadż Mahal to marmurowe mauzoleum w mieście Agra, które cesarz Szahdżahan zbudował dla swojej zmarłej żony Mumtaz Mahal. Budowę rozpoczęto w 1632 roku i trwała 22 lata. Mauzoleum wykonane jest z białego marmuru, który został sprowadzony z odległych kamieniołomów. Ten marmur ma niezwykłą właściwość – zmienia kolor w zależności od światła: jest różowy o świcie, biały w ciągu dnia i złotawy przy zachodzie słońca. Cały kompleks otaczają idealnie zaplanowane ogrody, z symetrycznymi alejkami, kanałami i odbijającymi niebo basenami. Cztery wysokie minarety stojące przy głównym budynku dodają lekkości i równowagi. Architektura łączy elementy stylu perskiego, indyjskiego i islamskiego, tworząc wyjątkową harmonię. Wnętrze Tadż Mahal jest zaskakująco proste i spokojne. W środku znajdują się symboliczne sarkofagi Mumtaz Mahal i Szahdżahana – prawdziwe groby są ukryte w podziemiach. To nie tylko piękna budowla, ale też symbol miłości, smutku i oddania. Dziś odwiedzają ją miliony ludzi rocznie – zarówno turyści, jak i pielgrzymi.
Siedem nowych cudów świata to nie tylko atrakcje turystyczne. To ślady po dawnych cywilizacjach, marzeniach, wierzeniach i uczuciach ludzi, którzy je stworzyli. Każde z tych miejsc ma swoją historię i niepowtarzalny klimat. Te miejsca warto zobaczyć na własne oczy!
Bibliografia:
تعليقات